تعیین کننده های ساختاری و سرمایه ای سبک زندگی سلامت محور

در دو یا سه دهه گذشته، مفهوم سبک زندگی به طور عام و سبک زندگی سلامت محور به طور خاص، توجه بسیاری از متفکران اجتماعی، پژوهش گران سلامت و جامعه شناسان پزشکی را به خود جلب کرده است. در یک نگاه دقیق، سبک زندگی سلامت محور به عنوان پدیده ای چند علتی، چند بعدی و چند دلالتی به الگوهای جمعی رفتار مربوط می شود که به مسایل تهدیدکننده سلامت افراد می پردازد تا از این طریق بتواند تضمین کننده سلامت ایشان باشد. نگاهی دقیق به ادبیات موضوع نشان می دهد که برخی پژوهش گران در پی تبیین الگوهای رفتاری سلامت هستند؛ در حالی که بعضی دیگر در پی تبیین آن با تعیین کننده هایی چون انتخاب های فردی برآمده اند. این انتخاب ها در یک خلأ اجتماعی، سیاسی و فرهنگی صورت نمی گیرد و انواع تعیین کننده های زمینه ای چون جنس، طبقه، وضعیت تأهل و اشتغال بر آن تأثیر گذارند. با اتخاذ رویکردی مشابه و با اتکا به پیشینه جامعه شناسی پزشکی، این مقاله در پی مطالعه پیمایشی سبک زندگی سلامت محور و تعیین کننده های سرمایه ای و زمینه ای آن در میان شهروندان بالای 15 سال تبریز است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سبک زندگی سلامت محور شهروندان برحسب جنسیت، سن و وضعیت تأهل آن ها متفاوت است و اشکال متفاوت سرمایه انسانی (اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی) با سبک زندگی سلامت محور شهروندان رابطه معنی داری دارد.